Even terug in de tijd.
Nog niet zo lang geleden waren dierlijke producten voor de meeste mensen gewoon veel te duur. Sommigen cijfers beweren dat meer dan 80% van de Nederlanders uit pure ellende helemaal vegan at. Maar de welvaart steeg en zo ook de hoeveel dierlijke producten in onze maag.
Ook werd het steeds populairder om zuivel te consumeren. Deze consumptie boost van melk, kaas en boter werd mede mogelijk gemaakt door het Nederlandse Zuivelbureau, opgericht in 1950.
We moesten een welvaartstaat worden en daarom kregen melkveehouders (tot op de dag van vandaag) subsidies om snel en veel melk te produceren. Dat lukte en niet veel later hadden we een melkplas. Dus werd een pr-bureau ingeschakeld en werden er succesvolle campagnes verzonnen gericht op kinderen om de consumptie te laten stijgen.
In alle dagbladen werd reclame gemaakt voor de stoere sterke club ‘brigade der melkwegvaarders’. Kinderen die dagelijks een extra glas melk dronken werden daar op allerlei fantastische manieren voor beloond. Met succes, binnen no-time bestond de club uit een half miljoen kinderen. Maar het moest meer!
In 1965, rond zeven uur ‘s avonds kwam, precies als mijn Mem voor de tv zat, Joris Driepinter op tv. Eén extra glas melk? 3 glazen per dag! Die Joris verzon dat verhaal natuurlijk een beetje, dat je van melk drinken vrolijk en gezond wordt, maar ja wie wist dat toen?
Alle gezondheidsclaims werden ondertussen verboden, want er was geen enkel gedegen wetenschappelijk bewijs voor maar dat deerde de zuivelindustrie niet. Met behulp van topatleten, de sponsoring van populaire wedstrijden en sportploegen behaalde ze alsnog recordwinsten.
- Mijn pake had 7 koeien.
- Zijn (klein)zonen: 300 koeien.
- Bertha van pake gaf na lang kneden en masseren met de hand zo’n 3000 liter per jaar.
- Bertha anno 2019 geeft meer dan 8000 liter per jaar aan de melkrobot.
Hoe? Door: doelgericht te fokken, met machines te melken, krachtvoer zoals vis-, soja- of graanmeel en het constant bezwangeren. Waarom? Net als een vrouw geeft een koe alleen melk als ze net is bevallen. Daarom wordt ze vaak bevrucht zodat ze vaak bevalt. Daarna moet ze altijd direct gedag zeggen tegen haar pasgeborene. Zodat de boer de melk kan aftappen voor menselijke consumptie. Is het een stiertje dan gaat het naar de slacht. Is het een vrouwtje dan krijgt ze kunstmelk of melk van poeder en na vijf weken vast voer. In de natuur zou het kalf wel tot 12 maanden bij de moeder drinken. Drie maanden na de bevalling wordt de koe opnieuw zwanger gemaakt en begint de nieuwe ronde. Zeer kosten efficiënt. Voor een koe qua energieverbruik te vergelijken met het hardlopen van zes uur per dag. Zwanger.
Omdat dit vrij uitputtend is zijn koeien vaak ziek en hebben ze last van allerlei kwalen. Daarvoor krijgen ze antibiotica of andere medicijnen. Een sterke koe zal vijf van dit soort rondes doorstaan. Daarna wordt ze geslacht als de melkproductie minder wordt.
- Eten: 100 kg voer per dag waarvan meerdere kilo’s vismeel.
- Drinken: zo’n 100 liter water per dag.
- Stront: zo’n 70kg per dag.
- Melk (de opbrengst): zo’n 25 liter melk per dag.
- CO2 uitstoot: net zoveel als een auto die jaarlijks 25.000 – 90.000 kilometer rijdt.
Wat we dus graag eten en drinken en waarvan we denken dat iets wel/niet gezond is en normaal om te eten/drinken wordt angstig beïnvloed door marketing. En of het product goedkoop is. Door de flinke subsidies en niet álle kosten en impact op de aarde mee te rekenen kunnen we de producten onder de ware kostprijs kopen.
Maar mijn Memmie doet daar niet meer aan mee. Mijn schoonmammie trouwens ook niet.
Topvrouwen!
Hoe het zit met eiwitten en calcium zonder zuivel in je dieet lees je hier.