Veel fruit eten in Nederland was absoluut belachelijk. “We hadden het hier toch over duurzaamheid??!!”, terwijl ze haar laatste happen brood met kaas at. “Iedereen zit tegenwoordig aan de banaan!”
Het klinkt inderdaad raar dat het voor het milieu minder belastend is om biologische bananen uit Colombia, Costa Rica of Ecuador te eten dan ‘ons Nederlandse broodje kaas’. Maar na rekenen, kijken en vergelijken blijkt: lokaal is niet altijd beter. Soms kost het meer energie om producten in een verwarmde Nederlandse kas te kweken dan ze per boot en vrachtwagen uit een gebied te halen waar de zon ‘gratis’ schijnt.
Hoe milieubelastend dat wat je eet is, verschild dus per maand en per land van herkomst. Fruit, ook sommig fruit uit het buitenland krijgt milieutechnisch een A-rating.
Hoe wordt ons voedsel beoordeeld en die A, B, C, D of E-rating bepaald?
- Gebruik van fossiele grondstoffen voor verbouwen, vervoer, verpakking en de bewerking van product in de breedste zin van het woord.
- Landgebruik
- De hoeveelheid water die wordt gebruikt in relatie tot de waterschaarste in een gebied. Ook wel waterstress genoemd.
- De impact van bestrijdingsmiddelen op het lokale milieu wordt niet meegewogen omdat we daar simpelweg onvoldoende betrouwbare informatie over hebben.
Het meest duurzame? Biologische groente uit de volle Nederlandse grond. Lastig om daar 2000 kcal (of in ons geval 4000 kcal +) per dag uit te halen. Aanvullen met fruit dus – want voor dat je het weet zit je aan een broodje kaas…
Maar, ik snap mevrouw wel. Ons voedsel systeem is zo NIET transparant als wat.
Bedenk je bijvoorbeeld eens waar de granen van een niet-bio broodje vandaan komen? Wat daar allemaal mee is gebeurd voordat het van een graankorrel in brood veranderde? En dat stukje kaas? Hoe veel een koe daarvoor moet eten om melk (normaliter voor een kalfje) te produceren? Waar haar honderden kilo’s voer vandaan komt? En hoeveel liter melk je weer nodig hebt voor kaas? Bestrijdingsmiddelen laten we buiten beschouwing. Hoe dichtbij en vertrouwt een broodje kaas (met (room)boter) ook voelt, de vraag is hoe duurzaam en win-win het uiteindelijk is?
Onze anatomie laat zien dat wij perfect ontworpen zijn voor het verteren van fruit: de enzymen in onze mond, de zuren in onze maag, onze lange kronkelige darmen. De natuurlijk drang naar zoet die velen van ons kennen, is niet iets om tegen te vechten. Maar signalen dat we ontworpen zijn voor dat zoete sappige vitamine C- en vezelrijke fruit.
Natuurlijk eten we naast die bananen zoveel mogelijk Nederlandse bio appels, peren en boerenkool. Op het menu stond zojuist stampot van biologische Nederlandse: aardappel, boerenkool en kroketten van lupine. Ook de ‘smoothie-bowl’ met een tropische bio banaan, bio citroen en Nederlandse bio postelein pakt gewoon een triple A-rating. Win-win: Lekker, supergezond, vrij van dierenleed en een van de meest duurzame calorieën die je maar kunt eten.
Check hoe energiezuinig jouw maaltijd is op de groente en fruit kalender van Milieu Centraal.
