“Het enige goede racetempo is een zelfmoordtempo en vandaag ziet eruit als een goede dag om te sterven”.

De vraag waarmee je als atleet wordt geconfronteerd in de cruciale momenten van een race is: hoe graag wil je dit?

Oftewel: is het je allemaal de moeite waard?

Hoe graag wil je winnen?

Dat heeft niets met geld te maken.
Niet met de mooie medaille die je krijgt.

Nee, het gaat om het verhaaltje wat je aan jezelf vertelt en over hoe belangrijk je iets voor jezelf maakt.

Welke betekenis geef je zelf aan het (verder vrij nutteloze) spelletje?

Motivatie =
hoe graag wil je het echt
x
hoe sterk geloof je erin dat het je gaat lukken
+
hoe sterk kun je je focus vasthouden zonder je te laten afleiden
+
hoe goed kun je ondanks de zogenaamde belangrijkheid lekker ontspannen en in het nu blijven?
Oftewel, hoe goed kun je je doel loslaten en focussen op de middelen die je in het huidige moment hebt.

De beste scherpschutters schieten raak want:
Doel vaag.
Middelen scherp.

En dat dag in dag uit.

Toch is uiteindelijk je enige innerlijke doel: wakker worden.

Je uiterlijke doel is spielerei.

En speel dat spel mensen! Speel dat spel! Zet je mooiste werk neer en creëer maximaal avontuur! Zet jezelf maximaal onder druk want dan ontstaat er diamant.

Gebruik dus nooit het huidige moment als een middel om een doel te bereiken = ego = lijden.

Iedere stap, iedere haal is een doel op zich.

En hoe meer bewust je aanwezig bent van iedere stap of iedere haal, hoe meer bewustzijn er aanwezig is hoe mooier de reis en hoe groter de kans dat je je doel haalt.

En haal je het niet dan is er ook niets aan het handje want je hebt natuurlijk je prestaties niet gekoppeld aan je eigenwaarde.

Ik ga extra vroeg op bed en lekker slapen!
Mooie zondag avond ❤️ 📸 Deze prachtige foto’s gemaakt door @ellendemonchy 😍 Dankjewel Ellen voor je timing ❤️

In het boek de Eiwitleugen lees je meer over gezondheid en bewustzijn.

Vrolijke groet en veel liefs, Janneke