Gluten zijn eiwitten die in sommige granen zitten. Tarwe. Rogge. Spelt. Gerst.
Veel mensen beweren dat ze zich stukken beter voelen sinds ze geen gluten meer eten.
Dat is raar, want medisch gezien hebben deze mensen vaak niets wat op een ‘gluten-ziekte’ lijkt.
Tot op de dag van vandaag is de medische wereld erg sceptisch over de zogenaamde gluten-gevoeligheid. Deskundigen en artsen verwijzen hun patiënten dan ook vaak door naar psychiaters omdat men denkt dat het tussen de oren gewoon niet helemaal lekker gaat.
A fijn, ondanks de weerstand van de heersende medische sector komt uit een double blind gerandomiseerde, placebogecontroleerde clinical trial met mensen die klagen over darmklachten en die beweren zich beter te voelen op een glutenvrij dieet, dat ze zich idd direct slechter voelen als er stiekem weer gluten worden toegevoegd aan het dieet.
Conclusie aldus de onderzoekers: glutensensitiviteit bestaat.
Ook opvallend is dat veel mensen, ondanks dat hun arts zegt dat ze geen gevoeligheid hebben voor gluten en gewoon weer brood, gebak en pasta kunnen eten, zelf vaak besluiten om toch glutenvrij te blijven eten omdat ze zich naar eigen zeggen ‘gewoon veel beter door voelen’.
Het leuke is: de win-win methode is van nature helemaal glutenvrij.
Fruit, bladgroen, kruiden, kiemen, zeewier, noten, zaden, pitten, overige groente en peulvruchten en pseudo granen bevatten sowieso 0,0 gluten.
Het lijkt erop dat ons lijf nog niet is aangepast voor volkoren (gras)granen. We hebben geen krop zoals echte graaneters dat wel hebben voor een optimale vertering. Daarom moeten we granen lang koken en heel goed kauwen.
Voordat de mensen vuur hadden is er waarschijnlijk niet op- of omgekeken naar gras. Grote hoeveelheden granen eten we pas zo’n 10.000 jaar.
Voor mij is het simpel:
100 calorieën uit bananen geeft 10 mg vitamine C.
100 calorieën volkoren tarwemeel? 0,0 mg vitamine C.
Makkelijke keuze. Je lijf kan zelf geen vitamine C metaboliseren en toch heb je het de hele dag door volop nodig!
Veel meer over volkoren (pseudo) granen en gluten in het boek: EET WIN-WIN, wetenschappelijke onderbouwd. Inclusief 65 helemaal plantaardige en glutenvrije recepten.
Gratis thuisbezorgd!
Vrolijke groet en veel liefs, Janneke
DE WIN-WIN METHODE | VOOR WINNAARS | ZONDER VERLIEZERS
BRONNEN:
Cooper BT, Holmes GK, Ferguson R, Thompson RA, Allan RN, Cooke WT. Gluten-sensitive diarrhea without evidence of celiac disease. Gastroenterology. 1980;79(5 Pt 1):801–6.
Aziz I, Hadjivassiliou M, Sanders DS. Does gluten sensitivity in the absence of coeliac disease exist? BMJ. 2012;345:e7907.
Mansueto P, Seidita A, D’Alcamo A, Carroccio A. Non-celiac gluten sensitivity: literature review. J Am Coll Nutr. 2014;33(1):39–54.
Genuis SJ. Sensitivity-related illness: the escalating pandemic of allergy, food intolerance and chemical sensitivity. Sci Total Environ. 2010;408(24):6047–61.
Carroccio A, Mansueto P, Iacono G, et al. Non-celiac wheat sensitivity diagnosed by double-blind placebo-controlled challenge: exploring a new clinical entity. Am J Gastroen-
terol. 2012; 107(12):1898–906.
Peters SL, Biesiekierski JR, Yelland GW, Muir JG, Gibson PR. Randomised clinical trial: gluten may cause depression in subjects with non-coeliac gluten sensitivity, an exploratory clinical study. Aliment Pharmacol Ther. 2014;39(10):1104–12.
Aziz I, Hadjivassiliou M, Sanders DS. Editorial: noncoeliac gluten sensitivity—a disease of the mind or gut? Aliment Pharmacol Ther. 2014;40(1):113–4.