Ik praat en schrijf niet veel over C.
Maar ik krijg er super veel vragen over.
Samengevat:
Ik doe geen spuit wel fruit.
Ik heb geen klachten maar ben wel positief 😉
Ik leef vrolijke mijn leven. Zonder mijn mond te bedekken.
Ik heb geen antwoorden, wel veel vragen.
Liggen mensen door C of met C in een ziekhuis bed?
Ook voor een leuk gesprek aan de tafel: wanneer houd je een ziekenhuisbed bezet en wanneer heb je een bed verdiend?
Wie bepaalt dit?
Wie kan wél voorkomen om ziek te worden en wie kan dat niet?
Er worden bijvoorbeeld miljarden tegenaan gegooid om je te laten geloven dat vis, eieren en zuivel natuurlijk, normaal en zelfs noodzakelijk zijn voor optimale gezondheid.
Terwijl als je de betere onderzoeken bekijkt, blijkt het tegendeel waar.
Ons lichaam lijkt er niet voor gemaakt.
De kans dat je ziek wordt neemt giga toe.
Wijn, sigaretten, junkfood, dierlijke producten veroorzaken leefstijl-ziekten.
We noemen het leefstijl ziekten omdat het ziektes zijn die ontstaan door een stijl van leven die niet bij ons lichaam past.
Het ziekenhuis ligt er vol mee.
Was dit mensen hun bedoeling?
Of hebben ze met de kennis, kunde en middelen hun best gedaan het maximale eruit te halen?
Wanneer houd je het bed bezet en wanneer heb je een ziekenhuisbed verdiend?
En hoe erg is het om ziek te zijn?
Onder de juiste omstandigheden heelt een lichaam immers zichzelf.
Op dit moment zijn oude en nieuwe krachten bezig om de toekomst te schrijven.
De belangrijkste vraag is daarom misschien wel: welke kracht jaag jij aan?
Aan welk verhaal heb jij meegeschreven als jouw kleinkinderen straks vragen: wat was jouw rol?
Ik heb geen antwoorden, wel veel vragen.
En misschien blijkt over een paar jaar dat ik het helemaal verkeerd heb gezien.
Dat je wel ziekte moet inspuiten voor gezondheid.
Dat lege producten je wel voldoening geven.
Dat dode dieren je wel leven geven.
Dat vrijheid wel ontstaat door dwang en uitsluiting.
Ik heb geen antwoorden, wel veel vragen.
Je leest meer over waar ons lichaam voor gemaakt is in het boek de Eiwitleugen.Â
Vrolijke groet en veel liefs, Janneke