“Sinds ik gezond vegan eet, met veeeeel fruit en bladgroen, kruiden, kiemen en wat zeewier, ben ik ineens verlost van Cravings”.

Ik hoor het vaak.

Het is logisch.

Kijk, met het win-win dieet en de bijbehorende top 5 krijg je by far de meeste voedingsstoffen binnen.

In je maag zitten, zo zie ik dat voor mij, allemaal emmertjes.
Receptoren.

Een grote emmer voor vitamine C.
Een grote emmer voor wateroplosbare vezels waar je lichaam allemaal belangrijke gezonde (omega-3) vetzuren van maakt.
Voor ieder mineraal een klein emmertje.
En supergrote emmer voor fruitsuikers.
Etc.

Eet je een grote kleurrijke win-win maaltijd dan klotsen alle emmertjes lekker over van een overvloed aan voedingsstoffen.
Waardoor er een signaal naar je hersenen gaat met de boodschap: je bent veilig, er is genoeg, je kunt ontspannen.

Je werkt keihard en ongestoord aan je missie en je obsessieve gedachten naar eten verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Hoe harder je traint, hoe smeriger de lucht, hoe minder je slaapt, je meer je stresst, hoe negatiever je tegen jezelf praat, hoe meer dierlijke producten je eet – hoe sneller de emmertjes leegraken.

Maar let op: met een standaard Nederlands dieet raken die emmertjes überhaupt nooit vol (daarom voelen mensen zich ook zo uitgeblist) en schreeuwt je lijf en je hoofd eens in de zoveel tijd om maar gewoon alles op te vreten wat je tegenkomt in een wanhoopspoging binnen te krijgen wat je binnen moet krijgen.

Een craving.

Meer hierover in het boek De Eiwitleugen.

Vrolijke groet en veel liefs, Janneke