Dat klinkt heftig.

En dat is het ook.

Het uit zich op allemaal verschillende manieren:

– Dingen eten die je eigenlijk niet echt wil eten…

– Spullen kopen die je eigenlijk niet echt nodig hebt…

– Naar verjaardagen gaan waar je eigenlijk geen zin in hebt…

– Experimentele p r i cc en in je lijf zetten terwijl je hartstikke gezond bent…

– Dokter worden omdat je vader en je opa ook dokter waren…

– Vergeet niet dat we ons één jaar geleden nog massaal lieten opsluiten!

Resultaat:

We raken van onszelf verwijderd.

Voelen ons leeg.

Proberen de leegte op een manier op te vullen, om toch een soort van leven te kunnen voelen.

Zie daar de vicieuze cirkel.

Belangrijke vragen zijn:

Hoe kan het toch dat we zo massaal lijden aan hersenloze gehoorzaamheid? Onszelf zo weinig afvragen en zo weinig doen wat we echt zelf willen?

OPVOEDING

Simpele, normale alledaagse uitdagingen zoals: op tijd uit bed, op tijd ontbijt erin, op tijd op school zijn, stil zitten en stil zijn zodat de juf de dag kan uitleggen, zorgen ervoor dat we onbewust de hele dag bezig zijn kinderen te laten doen wat wij zeggen.

Meegaandheid en gehoorzaamheid van het kind is onbedoeld ineens het belangrijkste doel.

Er is simpelweg geen tijd voor gedoe én al helemaal geen tijd om een ander tot last te zijn.

Niet vanuit kwaadaardigheid!

Totaal niet.

We houden super super veel van onze kinderen.

Maar al dat belonen en straffen zodat een kind braaf (vanuit angst) opvolgt wat wij zeggen, trek maar eens door hoe dat zich doorgaans gedraagt als het eenmaal volwassenen is…

Daarover o.a. deze nieuwe podcast waarin ik geïnterviewd word door Susan van Schijndel.

In het boek de Eiwitleugen ga ik in op leven vanuit overvloed.

Veel luisterplezier!

Vrolijke groet en veel liefs, Janneke