Ik ben de laatste die gaat zeggen dat toen alles beter was.

Maar we kunnen wel leren van vroeger.

 

We kunnen immers alleen vooruit als we eerst begrijpen hoe we hier gekomen zijn.

 

Google Maps heeft ook altijd een vertrekpunt nodig om de snelste route te kunnen bepalen naar de nieuwe bestemming.

 

Allereerst denk ik dat wij mensen met de stem in ons hoofd (het ego) niet goed kunnen bepalen wat nou positief of negatief is.

 

De massa beoordeeld ziekte altijd als slecht en geen ziekte als goed.

 

But keep in mind: we zijn met zijn allen een ondeelbaar geheel waarin alles met elkaar verbonden is en niets op zichzelf staat.

 

De situatie is altijd neutraal.

 

 

Toen ik op mijn 18e een bijna-doodervaringen had, las ik daarna ‘alles’ over de dood.

Die lessen gaven diepe inzichten.

 

Toen tien jaar geleden mijn relatie met Joost eindigde en de stem in mijn hoofd onophoudelijk tetterde en die gedachten mij tot diep in de nacht wakker hielden kocht ik alle boeken van Eckhart Tolle.

Een van de mooiste cadeaus.

Niet veel later was daar Mitchel!

 

Toen ik in het ziekenhuis belandde met zware bloedarmoede en onverklaarbare darmklachten, en de artsen mij niet konden helpen mocht ik het zelf uitzoeken.

Parels van onschatbare waarde.

 

Je levenssituaties, hoe negatief ook aldus je ego, ontstaat altijd in dienst van je, om ervan leren.*

 

De functie van pijn is groei.

 

Groeien in liefde en wijsheid.

Groeien in vertrouwen.

 

Vraag dus nooit: waarom overkomt mij dit?

Maar vraag altijd: wat kan ik hiervan leren?

Welke les zit hierin verstopt?

 

Vrolijke groet en veel liefs, Janneke

DE WIN-WIN METHODE | VOOR WINNAARS | ZONDER VERLIEZERS

*En ja, ik ben het eens, sommigen mensen lijken het buitenproportioneel ‘voor de kiezen’ te krijgen.